ყომარი

– დღეს ვინ თამაშობს?
– მილანი რეალი.
– გატეხავს ვითომ მილანი?
– აბა რას იზამს? გალიანი ისეთ მაყუთს მოღუნავს აი ნახავ, ტაიმბოლს დაასმევინებს მილანს, ისევე როგორც ლივერპულთან.
მას შემდეგ რაც ამ დიალოგს მოისმენ, ცოტა ძნელია მილანის მოგებაზე დადება, რაც არ უნდა იყოს საქართველოში ჩაწყობების თემა ისეთია, რომელსაც დაწყებული პოლიტიკიდან დამთავრებული ბავშვის მოწყობით საბავშვო ბაღში ყველგან აქვს თავისი დამპალი ფესვი გადგმული.
ჩემთვის ვიკითხე, ვის აწყობს ჩაწყობილი თამაში (ანუ წინასწარ ცნობილი შედეგი)? რა თქმა უნდა ტოტალიზატორს ეგრევე მეტყვის ჩემი თანამშრომელი და ისევ განაგრძობს ტოტალიტორის ბილეთში იმ მატჩების შევსებას, რომელიც მისი აზრით არ "გატყდება".
სხვათა შორის ეს თემა იმდენად აქტუალურია, რომ არსებობს ასეთი თეორია თუ როგორ "ტეხავენ" თამაშს: თურმე ტოტალიზატორებს აქვთ საერთო ბაზა, სადაც ჩანს რომელ თამაშზე და რომელ შედეგზე ხდება ყველაზე მეტი თანხის დადება (რომელი "იგრუზება"), მაგალითად: მილანი რეალი, უმრავლესობამ (ვთქვათ 60%) აირჩია მილანის 1X, ასეთ შემთხვევაში ტოტალიზატორი აიძულებს გუნდებს ითამაშონ ისე, რომ რეალმა აუცილებლად მოიგოს, რის შედეგადაც მოთამაშეების 60 % ფულს აგებს, მაგრამ იგებს ტოტალიზატორი.
ეხლა კი გავარკვიოთ, დამკვეთი: 1. შეიძლება იყოს ტოტალიზატორი 2. ვინმე იქსი ვისაც საკმაო ძალაუფლება აქვს გუნდებზე. გუნდები: 1. არაფერი იციან ჩაწყობის შესახებ ყველაფერს აგვარებს მსაჯი. 2. გუნდებმა ყველაფერი იციან.
თუ დამკვეთი ტოტალიზატორია და გუნდებმა არაფერი იციან ჩაწყობის შესახებ, ეს ყველაფერი ძალიან სარისკოა რადგან არის შემდეგი ფაქტორები:
1. მსაჯი თამაშის ბედს წყვეტს მხოლოდ თანაბარი თამაშის დროს. 2. რა გარანტია აქვს ტოტალიზატორს, რომ თამაშის მსვლელობისას არ შეიცვლება თანხების განაწილება საპირისპირო მხარეს (ცოცხალს ყველა ტოტალიზატორი თამაშობს). 3 ტოტალიზატორი ძალიან დიდ რისკზე მიდის, რადგან ყველა მსაჯი ერთნაირი მადის და სინდისის არაა, ის ვინც ერთხელ იყიდე, შეიძლება უფრო ძვირად სხვამ იყიდოს :) ბოლო–ბოლო კონკურენტმა ტოტალიზატორმა :))
საბოლოოდ გამომდინარე უბრალო დაკვირვებიდან, ტოტალიზატორისთვის თამაშის ყიდვას უბრალოდ აზრი არ აქვს, პირიქით, ტოტალიზატორისთვის უფრო სასარგებლოა, რომ თამაში არავინ იყიდოს და თამაში არ იყიდებოდეს. სხვა შემთხვევაში ტოტალიზატორი ასეთ თამაშს არ ითამაშებს.
შემთხვევა მეორე: დამკვეთი ვინმე იქსი, გუნდების წევრებმა ყველაფერი იციან, მსაჯი უბრალო დამკვირვებელია :)
მივყვეთ ასეთ შემთხვევაში არსებულ რისკ–ფაქტორებს:
1. რითია დაზღვეული იქსი, რომ მისი ნაყიდი გუნდი სხვას არ მიჰყიდის უფრო ძვირად თამაშის შედეგს? 2. თანამედრო ევროპაში სადაც გუნდიდან გუნდში ისეთი სისწრაფით გადადიან ფეხბურთელები, რომ მათ შეძულებას და შეყვარებას ვერ ასწრებ კაცი, ცოტა რთულია წარმოსადგენია შექმნა გუნდში ისეთი მკაცრი წესების საძმო, რომ სიტყვაც კი არ გადიოდეს გარეთ, არაფერს ვამბობ მსახიობურ ნიჭზე, ცრემლებზე და ა.შ. თუ ამას დავუშვებთ, მაშინ მისაღებია ის ფაქტიც, რომ ამ საიდუმლოს ინიციაციას ფეხბურთელი საფეხბურთო სკოლაში გადის და იმდენად ეფექტურია, რომ მხოლოდ ქართველებმა შევძელით მათი საიდუმლო ჩანაფიქრის ამოცნობა :)

საბოლოოდ კი, ნუ შეშინდებით მილანის ფანები. თავში მოყვანილი დიალოგი მოდელირებული იყო :)))